25 filmów, które musisz obejrzeć, jeśli kochasz wyspę tajemnic

'Wyspa tajemnic' jest jednym z najlepszych thrillery psychologiczne wykonane w tym wieku. Akcja rozgrywa się w latach 50. i pozostaje wierna stylowi budowania tajemnicy w filmie noir; z ciekawskim detektywem na czele, owiniętym własną tajemnicą, odsłaniającym się jednocześnie z fabułą, częstymi retrospekcjami, które zakłócają przepływ narracji, utrzymującą się obecnością femme fatale, postaciami drugoplanowymi, które są zatopione w ciekawości, a nie rozwiązaniach, i tragicznym, uniwersalnym wydarzeniem poprzedzającym fabułę, która nadaje ciemną lub ponurą atmosferę.

Gry umysłowe, nieznane, tajemnica, zwrot akcji sprawiają, że „Wyspa tajemnic” jest absolutnym faworytem fanów. Postanowiliśmy więc wykopać thrillery podobne do Wyspy tajemnic, które są naszymi rekomendacjami. Możesz przesyłać strumieniowo niektóre z tych filmów, takie jak Shutter Island, na Netflix, Amazon Prime lub Hulu.

25. Dar (2015)

Wraz z rosnącą popularnością thrillerów psychologicznych w domowej scenerii po filmie „Wyspa tajemnic”, oto kolejny przeoczony thriller z tego samego gatunku. Ktokolwiek wiedział, że nasz syn z sąsiedztwa, Jason Bateman , przezabawny, nieudolny Michael Bluth z „Aresztowany rozwój” może odegrać mroczną rolę z tak wysokim stopniem doskonałości? Genialny film, który zaczyna się jako film typu stalker i powoli zagłębia się w ciemniejsze terytoria. Granice między bohaterem a antagonistą są zamazane. Prezent sprawi, że poczujesz się nieswojo przez cały czas jego trwania i prawie pasuje 'Zaginiona dziewczyna' pod względem współczynnika szoku.

24. Egzamin (2009)

Egzaminy i tak są przerażające, więc dlaczego nie uczynić ich bardziej przerażającymi? „Egzamin” właśnie to robi - ośmiu kandydatów zostaje zakwalifikowanych do pracy w korporacji i zostaje zamkniętych w jednym pokoju, gdzie dostaje się test z jednym pytaniem i kilkoma bardzo dziwnymi instrukcjami. Ten genialny thriller w stylu eliminacji, nominowany do nagrody BAFTA, jest niemal wirtuozowski pod względem kąta widzenia i ostrości. Obejrzyj ten niskobudżetowy klejnot i nigdy więcej nie patrz na egzaminy w ten sam sposób.

23. Tożsamość (2003)

Ten film zalicza się do najlepszych kryminałów, jakie kiedykolwiek widziałem. Film spełnia też rolę genialnego thrillera psychologicznego. Mocno zainspirowany Agata Christie „A potem nie było już nikogo” - postacie uwięzione w motelu są zabijane jedna po drugiej, a morderca jest na wolności. Ten zwrot akcji jest nieprzewidywalny, ale całkowicie wiarygodny i genialny. Obejrzyj ten sam, aby uzyskać pełne doświadczenie. Posiada również gwiazdorską obsadę, w skład której wchodzą m.in. John Cusack i „Goodfellas” Ray Liotta.

22. Predestination (2014)

'Predestynacja' to film, który bawi się złożonymi pomysłami fizycznymi, w tym Podróż w czasie , Pętle czasu, nieciągłości, paradoksy, koncepcje, które do tej pory przykuwały uwagę fizyków, matematyków, gawędziarzy i twórców filmowych od blisko wieku. Być może nie da satysfakcjonującej odpowiedzi na wiele zadawanych pytań, ale z pewnością podniesie brwi z wadliwym geniuszem stojącym za wielką ideą tego wszystkiego, ideą ponadczasowego żołnierza, wolnego od idei przodków. narodziny, śmierć, poczęcie i sam czas: paradoks predestynacji. Dla tych, którzy lubią myśleć i wolą swoje filmy z pożywką dla myśli, ten film to raj wśród lasów. Ci, którzy tego nie robią, albo wysadzą mózg, albo zrobią to, gdy to się skończy.

21. Trójkąt (2009)

Ten thriller w stylu strefy zmierzchu z nawiedzoną ścieżką dźwiękową to świetnie napisany film, który rozwija się w idealnym tempie. Ten film jest trudny do obejrzenia, więc pamiętaj, aby zwracać szczególną uwagę na szczegóły. Film jest bardzo David Lynch -jak w swoim kierunku i kinematografii i ma oniryczny charakter. Głęboko wciągający thriller psychologiczny, który jest wart każdej minuty Twojego czasu.

20. Spójność (2013)

'Konsekwencja' , historia ośmiu przyjaciół na przyjęciu, które przeżywają niepokojący łańcuch wydarzeń zakrzywiających rzeczywistość, jest zasadniczo oparta na teorii naukowej zwanej teorią kotów Schrödingera. Kot Schrödingera to eksperyment myślowy, czasem określany jako paradoks, opracowany przez austriackiego fizyka Erwina Schrödingera w 1935 roku. Mówiąc prościej, jest to możliwość istnienia wielu jednoczesnych rzeczywistości w tym samym czasie. To film, który działa zarówno jako fantastyka naukowa i jako świetny Thriller psychologiczny .

19. Incepcja (2010)

Wszystko o czym mówię lub o czym mówiłem 'Początek' będzie tylko kruchym wysiłkiem w opisaniu pomnika filmu, jakim jest dzisiaj dla fanów. Chociaż zgadzam się, że są zdecydowanie lepsze thrillery psychologiczne lub filmy o naginaniu umysłu tam, zgadzam się również, że za osiem lat niewiele filmów było w stanie dorównać niezrównanym doświadczeniom na dużym ekranie 'Początek' zapewnił mi. Jak powiedziałem również w poprzednim artykule, Nolan znaleźli sposób, aby poślubić kino mózgowe z przebojowym rodzajem i ich ukochanym dzieckiem, które było `` Incepcją '', okazało się niczym innym jak transcendentnym doświadczeniem dla kinomanów, szczególnie tutaj w Indiach, gdzie status quo wydawał się pożądać inteligentnego kina w czasie gdzie Nolan okazał się ich wybawcą.

18. Gra (1997)

David Fincher jest jedynym innym reżyserem na tej liście, który oprócz Nolana wyróżnia się swoją obecnością na podstawie liczby swoich filmów podobnych do „Wyspy tajemnic” lub, dokładniej, thrillerów psychologicznych z gumowymi realiami, które mieszczą się na tej liście. „Gra” to jeden z wcześniejszych filmów Finchera, przeoczony pod stosami innych, odnoszących większe sukcesy filmów. Ale „The Game” to trochę przyjemny thriller sam w sobie, kolejny film, w którym protagonista traci pojęcie o tym, co jest prawdziwe, a co nie, chociaż w tym przypadku częścią „nierealną” jest tytułowa Gra. Pod tym względem film ma bardziej zaostrzoną definicję `` gumowej '' rzeczywistości, w której nie ma wizji, zjawy ani halucynacji, a jedyne, czego potrzebuje, aby znaleźć wyjście, to sadystyczna gra jego brata (znakomity Sean Penn w rozszerzona kamea) ustawia go na. Nie trzeba dodawać, że większość ciężkiego podnoszenia jest wykonywana przez Michael Douglas siebie i doskonale uosabia maniery samotnego, zamożnego bankiera. Nie nazwałbym tego filmu niedocenianym w takim stopniu, w jakim jest niedoceniany w porównaniu z innymi filmami Finchera.

17. Prestiż (2006)

Z niespodzianką, która teraz zyskała legendarny status, 'Prestiż' to jedna wielka magiczna sztuczka filmu sama w sobie, łącząca obietnicę, zwrot i `` prestiż '' w dobrze odegrany, przyjemny wizualnie film, który buduje i buduje aż do pełnego, i ujawnia wszystko w kulminacyjnym momencie bezprecedensowych wydarzeń, takich które z pewnością zapierają dech w piersiach, gdy się ujawniają. Jego sceneria w dwudziestowiecznym Londynie jest nienaganna, niewidocznie działająca na korzyść filmu, ale to motywy filmu polegające na jednomyślności i zawodowej rywalizacji, niezależnie od poniesionych kosztów, są dla mnie bardziej fascynujące i interesujące. Mimo wszystko inscenizacja magicznych sztuczek, sekrety ich działania i proste szczegóły ich wykonania zaskoczyły mnie jako widza, dodając do mojego uznania dla filmu Nolana, który moim zdaniem jest w jakiś sposób spiętrzony pod bardziej udanym i przyjaznym tłumowi Nolanem. przeboje.

16. Taksówkarz (1976)

Powszechnie uważany za jeden z najważniejszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały, i który wprowadził świat w życie Scorsese, dając nam jednego z najbardziej poruszonych, nieprawdopodobnych, ale kapryśnych bohaterów naszych czasów w Travisie Bickle, 'Kierowca taksówki' to klasyka pod każdym względem. Film podąża za nim, gdy zostaje taksówkarzem, który ma radzić sobie z bezsennością i obserwuje, jak powoli ogarnia go całe szaleństwo w otaczającym go mieście. Jest niczym innym jak błyskotliwą próbą zrozumienia tej części ludzkiej psychiki, która najczęściej rodzi się w postaci czujności, tej, która rozważa wzniesienie się do niepoprawności naszych czasów i oddanie jej. To ta głęboko zakorzeniona fantazja spełnienia życzeń, którą „Taksówkarz” bawi się w bardzo skuteczny sposób.

15. Memento (2000)

Podczas gdy Christopher Nolan wydaje się być orędownikiem list zawierających filmy psychologicznie naginające umysł z zakręconymi zakończeniami, „Memento” jest miejscem, gdzie narodziło się zjawisko o nazwie Nolan. Wszystko, co dotyczy fabuły filmu, w której mężczyzna z utratą pamięci krótkotrwałej poluje na zabójców swojej żony, jest już powszechnie znane, ale jedyną rzeczą, która jest niewątpliwie atrakcyjną cechą tego filmu, jest jego nieliniowy scenariusz. które przeciwstawiały się wszelkim normom nieliniowości pod względem struktury narracji. Scenariusz, który składa się z dwóch różnych zestawów sekwencji, jednej monochromatycznej, opowiedzianej chronologicznie, a drugiej kolorowej, ale opowiedzianej w odwróconej chronologii, aby spotkać się na końcu filmu we wspólnym objawieniu, jest moim zdaniem odrobiną nieokiełznanego geniuszu. Wówczas Akademia skinęła głową Jonathanowi Nolanowi.

14. Zaproszenie (2015)

Ten film zdecydowanie należy do najbardziej nieprzewidywalnych filmów, jakie kiedykolwiek powstały. Film sprawi, że na każdym kroku będziesz kwestionować siebie i swój proces myślowy. To jeden z tych filmów, w którym w całości dzieje się to, co dzieje się w tle. Jego błyskotliwość polega na tym, że nigdy nie wiadomo, co się naprawdę dzieje, aż do punktu kulminacyjnego. Ostatnia scena na pewno zapiera dech w piersiach. Ważne jest, aby przejść do tego filmu bez czytania podsumowania fabuły lub podpowiedzi, co to jest, aby dać się całkowicie zaskoczyć. Również gwiazdy Tom Hardy Sobowtór, Logan Marshall-Green. Musiałem sprawdzić, czy to nie on. Dwa razy.

13. Więźniowie (2013)

Strach ma taką władzę nad umysłami, że może je sparaliżować, tak jak tarantula czyni swoją ofiarę. Denis Villeneuve S „Więźniowie” skutecznie bada lęk przed nieznanym, granice moralności i dylematy ludzkiego sumienia. Pozwól, że od razu cię ostrzeżę - to przeszkadza i sprawia, że ​​drżysz do szpiku kości. I zastanawiasz się, co jeśli mi się to stanie?

12. ISTNIENIE (1999)

„EXistenZ” to jeden szalony psychotropowy trip w głowie i łatwo odznacza się wszystkimi kryteriami, które sprawiają, że David Cronenberg film, co to jest. Oczywiście film jest tak samo dzielący, jak inne jego filmy i jest wypełniony mdłościami wywołującymi mdłości i obrzydliwą, krwawą materią organiczną, niektóre nawet abstrakcyjne. Jednak nadal pozostaje najbardziej olśniewającym wizualnie filmem na liście, mimo że nawiązuje do najbardziej estetycznej formy gumowej rzeczywistości: gier wideo! Było wiele filmów na arenie gier wirtualnej rzeczywistości, w których coś idzie nie tak lub twórca musi grać własnym dziełem, ale żaden taki jak ten, a to przede wszystkim zawdzięczamy pokręconemu stylowi podpisu Cronenberga. Zawiera również ugruntowany, mniej rozbudowany komentarz społeczny na temat relacji człowieka z technologią, podobny do większości popularnych dzieł Cronenberga. Chociaż może się nie zestarzał, mogę zagwarantować, że przy pierwszym obejrzeniu będziecie się świetnie bawić, pod warunkiem, że zachowacie otwarty umysł.

11. Wideodrom (1983)

`` Wideodrom '' jest w takim samym stopniu mroczną satyrą na nawyki masowe w zakresie konsumpcji mediów i ich wpływ na społeczeństwo, jak i przerażającą podróż do degradującej psychiki Maxa Renna, gdy traci kontakt z rzeczywistością, doświadczając halucynacji, które są coraz bardziej gwałtowne, (dosłownie) i po prostu dziwaczne po wystawieniu na działanie sygnału wywołującego nowotwór z kanału wideodromu. Ponowna wizyta w filmie nawet trzy dekady później może być wstrząsającym doświadczeniem, a przez to nie chcę tylko ogarniać jego przerażających organicznych sekwencji. Fakt, że okazał się niemal proroczy, pokazując widzów telewizyjnych i zwyczaje konsumenckie mas, jest niesamowicie przerażający, dokąd zmierzamy. Podsumowując, „Wideodrom” jest dziwny. Być może nie ma lepszego, bardziej rozbudowanego terminu w języku angielskim, który może podsumować Twoje wrażenia z oglądania filmu.

10. Biuro Dostosowań (2011)

Bardzo niedoceniany film! Koncepcyjnie film może brzmieć dziwacznie, ale twórcom udało się jakoś wspaniale go wykonać. Kiedy masz film, który od samego początku jest oparty na złożonym temacie, praca aktora staje się jeszcze trudniejsza. Ale dzięki Matt Damon , sprawia, że ​​zarówno siebie, jak i film są całkowicie wiarygodne.

9. Wróg (2013)

Jedyny powód, dla którego lubiłem 'Wróg' trochę mniej niż powinienem, to jego zakończenie, które sprawiło, że byłem sfrustrowany i drapałem się po głowie. Przyznam też, że ciężko było siedzieć przez cały czas trwania filmu, ponieważ film nie ma takiego uroku ani jakości produkcji, jak inne dzieła Villeneuve'a, w tym „Więźniowie” czy 'Przyjazd' to wspaniałe przykłady. Jednak w całej swojej chaotycznej chwale „Wróg” trafia ci do głowy i pozostaje tam jeszcze długo po napisaniu napisów. Zakończenie może nie być tak oszałamiające, jak niektóre inne filmy z tej listy, tylko dlatego, że nie jest napisane przed publicznością i wiele z nich pozostaje dla nich do samodzielnego zrozumienia. Ale kiedy już to rozumiesz lub przynajmniej myślisz, że tak, ta historia zmagania się mężczyzny z własną tożsamością sprawdza wiele elementów tego, co sprawia, że ​​„Wyspa tajemnic” jest świetnym filmem, zwłaszcza jeśli chodzi o tę samą część psychologiczną. Film jest wierny podpisowi na karcie tytułowej: „Chaos jest jeszcze nierozszyfrowany”.

8. Rozłam (2016)

„Split” doprowadził mnie do wściekłości z niecierpliwością na jego fabułę, która była jednocześnie genialna i psychologicznie przerażająca. Mężczyzna o 23 różnych osobowościach? Nie tylko była to ogromna odpowiedzialność James mcavoy jako aktor, którego zawsze uważałem za par excellence, była to również oferta wysokiej stawki dla Shyamalana, który był w pewnym sensie przygnębiony po niektórych swoich ostatnich filmach. Na szczęście 'Rozdzielać' udowodnił swoją zapał na wszystkich frontach i zaznaczył bardzo potrzebny i zdolny powrót do formy Shyamalan , który wydaje się być w swojej strefie komfortu, reżyserując psychologiczny thriller / horror. McAvoy jest tutaj w najlepszej formie, a ŻADNA z jego 23 osobowości przedstawionych nie wyszła z ukrycia ani jako zwykły chwyt, jest głębia nawet w każdej z nich. Nie wspominając o tym, że absolutnie uwielbiałem maleńką kameę Bruce'a Willisa, wskazującą na kinowy wszechświat w pracach i potwierdzoną zapowiedzią „Glass”. To jest tour de force Shyamalana po latach, zaszczepia w pracy osobisty patos i nie mogę się doczekać, aż „Glass” zakończy tę wspaniałą trylogię.

7. Jacob’s Ladder (1990)

'Drabina Jakuba' z wyczuciem przedstawia upadki zespołu stresu pourazowego, gdy niedawno powrócony weteran wojenny walczył z osobistą stratą i żalem, halucynacjami, ponurymi retrospekcjami i teoriami spiskowymi, które są tylko wytworem jego własnego zszokowanego umysłu. Gdy pojawiają się nieprawdopodobieństwa, nasz bohater Jakub jest coraz bardziej rozdarty między rzeczywistością a jego wizjami lub postrzeganiem rzeczywistości, jednocześnie starając się zrozumieć, co było odpowiedzialne za jego obecny stan. Jest to pod każdym względem niedoceniany film i należy go postrzegać bardziej, po prostu jako zawiłe studium ludzkiego umysłu, który przeszedł nieznośną traumę, i tego, jak ta historia jest opowiadana z nienaturalnym patosem dla Thriller psychologiczny . Tim Robbins zapewnia empatyczny, ale całkowicie wiarygodny występ jako Jacob, podczas gdy Adrian Lyne kieruje nim z pełną mocą uzbrojony w bardziej dramatyczne kotlety niż porywające.

6. Podziemny krąg (1999)

Bohater o niespokojnym stanie umysłu. Czek. Bohater w środowisku, którego nie znosi. Czek. Protagonista przejawiający psychologicznie zupełnie nową tożsamość w odpowiedzi na urazę. Czek. Bohater walczy, by zachować rozdźwięk między tym, co prawdziwe, a tym, co nie. Czek. Bezwstydny komentarz społeczny. Czek. Niesamowity, definiujący gatunek film, który utrzymuje pokolenie. Sprawdź, sprawdź i sprawdź.

5. Mechanik (2004)

Już od pierwszej klatki „The Machinist” ma wyraźne poczucie melancholii i pewną wagę, zarówno wizualną, jak i tematyczną w stosunku do tego, co dzieje się na ekranie. Dodając do tego, Christian Bale Przemienia się w praktycznie szkieletową istotę, która ma zagrać człowieka cierpiącego na bezsenność, gdy jednocześnie mierzy się z demonami ze swojej przeszłości, a „Mechanik” może być dość ponurym zegarkiem. Chociaż zakończenie zmienia historię, nigdy nie ma takiego pewnego poczucia zwycięstwa, jak wiele innych filmów z tej listy. Jako studium nastroju i charakteru osoby z głębokimi wadami, zmagającej się z utrzymaniem własnego zdrowia psychicznego i odkrywaniem tego, co go prześladuje, wyniki „The Machinist” są dalekie od zwykłego przeboju mózgowego. Jest ponuro, a klimat zapewnia niezapomniany, ale trzeźwy thriller psychologiczny.

4. American Psycho (2000)

„American Psycho” to opowieść o kolejnym człowieku rozczarowanym swoją tożsamością, zagrany przez Christiana Bale'a do nawiedzonej doskonałości i zimnej precyzji, ale zamiast tego walczy o utrzymanie pozorów w pochlebczym społeczeństwie zakochanym w idei bogactwa i klasy. W pewnym sensie znajduję wiele podobieństw między „American Psycho”, „Shutter Island”, a nawet „Podziemny krąg” z tego powodu. Chociaż przyznaję, że nadal nie byłem w stanie dokładnie zrozumieć zakończenia filmu i czy którekolwiek z morderstw, które popełnił, były prawdziwe, czy nie, jasne jest, że Patrick Bateman psychologicznie przejawiał w sobie ciemniejszą stronę , napędzany jakimś ukrytym pragnieniem będącym odpowiedzią na rodzaj środowiska, w którym się znajduje, doskonale ucieleśniając to, co jest tak piękne w tych psychologicznie mrocznych thrillerach, podobnie jak w każdym z dwóch wyżej wymienionych filmów.

3. Czarny łabędź (2010)

Nie ma co do tego wątpliwości Darren Aronofsky a jego dorobek jest bardzo podzielony, ale jeśli jest jedna rzecz, której zwierzą się nawet ci, którzy nie zgadzają się na to, to to, że jego filmy różnią się od twoich zwykłych weekendowych wypadów do kina i tym, że mogą sprawić, że będziesz drapać się po głowie częściej niż lubisz, stąd podział. Aronofsky często operował na tej cienkiej linii w swoich filmach, gdzie prawie wszystko ma skojarzoną z nią melancholijną alegorię (np. 'Fontanna' ) do tego stopnia, że ​​widz może czuć się przez nie przytłoczony. Na szczęście „Czarny łabędź” jest tego pozbawiony na wiele sposobów, ale jest równie mistrzowski i wydaje mi się najbardziej kompletnym dziełem reżysera do tej pory. Natalie Portman dostarcza głęboko wciągające i zapadające w pamięć spektakle jako baletnica, doskonale oddając zmagania artystki z przekonaniem w swojej sztuce i zakres, jaki może skłonić ich do dążenia do tej doskonałości. Jest ciemno, a halucynacje to znak rozpoznawczy Aronofsky'ego. Jeśli widziałeś coś Aronofsky'ego, co nawet zdalnie Ci się spodobało, nie przegap tego.

2. Sekret w ich oczach (2009)

Ten zdobywca Oscara, jeden z wielkich współczesnych thrillerów, jest świadectwem tego, jak powinien wyglądać pewny kierunek z intrygującą fabułą. Główną siłą filmu są chwile ciszy - i otaczająca je symbolika. Psychologiczne dramaty kryminalne zwykle opierają się na wypróbowanej i przetestowanej formule, ale ten film w rzeczywistości opiera się na kruchym stanie psychicznym widowni, co z kolei jest powodem, dla którego jest tak fascynujący.

1. Pamięć podręczna (2005)

Caché po angielsku oznacza ukryty i szczerze mówiąc, nie mogło być bardziej trafnego tytułu tego filmu, dla Michael Haneke to nie tylko zabawa w chowanego ze swoimi postaciami, ale także widzami filmu. W akcie czystego geniuszu Haneke ostrożnie używa nieruchomych ujęć, w których akcja nie zawsze dzieje się na środku ekranu - czasami może wcale nie odbywać się na ekranie. Pozwala widzom na samodzielne wyciąganie wniosków i osądów, niewiele pomagając w dekonstrukcji postaci i ich motywów. Jeden z najtrudniejszych fragmentów kina, jakie kiedykolwiek zobaczysz.